Dierenwinkel of hobbyfokkerij

Een dierenwinkel (of tuincentrum) houdt om maar één reden gerbils in een winkel: om winst mee te maken.
Logisch, de dierenwinkeleigenaar moet ook boodschappen doen. Maar waarom moeten de dieren er de dupe van worden?

-De dieren krijgen algemeen knaagdierenvoer, terwijl juist specifiek voer zo belangrijk is. Een hamster heeft bijvoorbeeld meer zouten nodig, een gerbil juist niet. Want van zout ga je drinken, en een woestijndier dat meer gaat drinken, dat zorgt voor problemen, waarvan diarree nog maar het kleinste probleem is. Algemeen knaagdier voeding kan dus nooit voor alle dieren goed zijn.
-Weinig speelgoed en maar een klein laagje bodembedekking.
-De dieren zitten over het algemeen in kleine kooien. Soms zelfs maandenlang in slechts 30 tot 40cm!
-De dieren zitten met meerdere in groepen, waardoor er gevechten uitbreken.

De achtergrond van de dieren

Daarnaast is de afkomst van dierenwinkel diertjes erg slecht. Aankoop van zieke dieren, of zelfs dieren die overlijden zijn helaas geen uitzondering.
De gerbils zijn afkomstig van een groothandel of een broodfokker. Daar wordt geen rekening gehouden met leuke karakters en gezonde lijnen.
Het doel is simpelweg om zoveel mogelijk jongen te krijgen, die ook zo jong mogelijk bij de moeder vandaan worden gehaald.
De dieren in de dierenwinkel zijn niet gefokt om huisdier te worden. Ze zijn gefokt om als voederdier te dienen.
En omdat voederdieren over het algemeen niet ouder hoeven te worden dan enkele dagen of enkele weken, is gezondheid ook een stuk minder belangrijk. Een klein deel van deze gerbils gaan naar dierenwinkels om als huisdier te worden verkocht, dus je kunt je voorstellen dat dit voor problemen kan zorgen.
In groothandels/broodfokkerijen worden de dieren gehouden in labbakken. Ze krijgen geen speelgoed, hebben weinig ruimte en boven alles: ze krijgen geen aandacht. De ouderdieren zijn bang voor mensen, en de pups nemen dit over. Iets wat er zo jong al in zit, is er heel moeilijk uit te krijgen.

Weinig kennis

Een ander groot probleem is onkunde van de meeste medewerkers in dierenwinkels. Ze weten over het algemeen vrij weinig over gerbils en het verschil tussen een mannetje en vrouwtje weten ze vaak al helemaal niet. Bizar, want dat is echt wel gemakkelijk om te zien.
Om die reden komt het heel vaak voor dat je bijvoorbeeld een mannetje en vrouwtje mee krijgt.
Of ze verkopen in groepjes, verkopen een kooi van plastic en tralies, of geven algemeen knaagdiervoer mee.
Of zelfs yoghurt snacks, terwijl gerbils lactose intolerant zijn.

Ik heb vroeger bij twee dierenwinkels stage gelopen. Als iemand een hamster wou kopen, dan mocht ik dat gewoon doen. Men zocht wat spulletjes bij, ik pakte een kartonnen doosje, en de mensen waren een hamster rijker.
Ik vind dat nu echt bizar. Waarom zou je iemand die geen verstand heeft van hamsters klanten advies laten geven?
De dierenwinkel eigenaren wisten er zelf ook maar vrij weinig vanaf, net als andere medewerkers.

Nu ik zelf al jarenlang een fokkerij heb kan ik me niet indenken dat hier iemand langskomt, zegt gerbils te willen, ik een doosje pak, afreken en de gerbils zomaar weg doe. Zonder te weten of diegene op de hoogte is van hoe je gerbils moet houden, of überhaupt welke kooi er klaar staat voor de dieren.

Goede winkels

Gelukkig komen er steeds meer winkels die geen dieren meer verkopen. Of winkels die één prachtig verblijf hebben staan met een dikke laag bodembedekking, huisjes, speelgoed en twee gerbils erin. Mensen kunnen zien hoe je de kooi inricht, maar voor de dieren zelf wordt naar een hobbyfokkerij verwezen.