Dit is de meest belangrijke tip die je kunt krijgen:

Houd gerbils altijd per 2!

Waarom ben ik zo fel tegen het houden van gerbils in groepen groter dan 3?

In 2006 werd het nog normaal gevonden dat gerbils vanuit het niets konden gaan vechten. Gerbils waren toen ook nog lang niet zo populair en bekend.
Onze eerste nestjes werden dan ook verkocht in de aantallen dat de nieuwe baasjes het graag wilden. Ze verhuisden in groepjes van drie en groepjes van vier.
Sterker nog, wij hadden zelf ook een groepje van drie!
Toen er steeds vaker meldingen binnenkwamen van vechtende gerbils (we hadden toen ook al onze gerbil opvang) begonnen wij het verband te leggen. Bij gerbils in groepen kwamen beduidend vaker gevechten voor dan gerbils die per twee gehouden werden.

Omdat wij alles bijhouden over onze nestjes, de pups en de verkoop hiervan konden wij middels deze statistieken heel duidelijk het gevolg van het houden van gerbils in groepjes van drie en groter zien.
Van de 29 groepen groepen die wij verkocht hebben in het verleden (van verschillende fokkoppels en ook opvangdieren, dus totaal gemengd en geen verwantschappen) zijn bijna 90% van de groepjes uit elkaar gevallen door vechterijen.
Een bizar groot aantal!

Naast alle werkelijk honderden gerbils die wij hebben opgevangen na ruzies uit groepen is ook ons eigen groepje gaan vechten.
Het was White Spirit, die samen zat met twee zonen. White Spirit was al lang met pensioen en zijn zonen waren bijna anderhalf jaar.
Hun gerbilarium stond in de woonkamer, naast mijn bureau waar ik het grootste deel van de dag zat te werken.
Ik had er direct zicht op en het was een heerlijk gezicht altijd. Samen spelen, samen wassen en samen slapen. Vlak voor ik wegging naar de supermarkt lagen ze nog heerlijk met z’n drieën samen te slapen. Toen ik terugkwam, na maximaal 15minuten, zat er bloed tegen de ramen van het verblijf en was onze White Spirit niet meer zo wit en zat zielig in een hoekje.

Gelukkig kwamen ze er zonder kleerscheuren vanaf en White Spirit heeft met Spirit Jr nog tot zijn dood samen gezeten, de andere zoon is met een andere gerbil gelukkig geworden.
Het loopt niet altijd zo goed af, dat weten we door ervaringen uit de opvang maar al te goed.

Maar …. zegt…

Er zijn helaas nog altijd mensen die vinden dat je gerbils prima in groepen kunt houden van 3 of meer. Gelukkig is die groep al een heel stuk kleiner. Maar vooral in dierenwinkels of bij broodfokkers houden ze zich hier vaak niet aan. Dit komt vooral omdat het hier vooral draait om het zoveel mogelijk verkopen van gerbils.
Op internet zijn ook van deze ‘en ze leefden nog lang en gelukkig sprookjes’ te vinden.
Ik wil ook niet ontkennen dat het altijd mis gaat, zoals ik hierboven al schreef gaat er vast wel 10% van de groepjes goed. Dus dat zijn een heleboel mensen die enorm hebben genoten van hun groepje gerbils. Het is alleen jammer dat deze ene ervaring wordt gezien als bewijs dat er helemaal niets aan de hand is.

Vandaar deze waarschuwing. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Waarom risico nemen?

Maar waarom?

In het wild leven gerbils wel in groepen, en dit wordt dan ook vaak als argument gebruikt.
Toch is dit heel simpel te verklaren waarom het in het wild wel goed gaat en in gevangenschap niet.
In het wild wisselt de samenstelling van een groep gerbils regelmatig. Er worden dieren verstoten en er worden weer dieren geboren.
De dieren die verstoten worden, worden simpelweg verjaagd.
Deze gerbil sterft of begint een eigen groep. Heel simpel en goed geregeld.
Maar in gevangenschap werkt dit natuurlijk niet.
Een groepje gerbils samen in een kooi zullen op ten duur ook de rangorde opnieuw gaan bepalen, of om een andere reden een lid van de groep verstoten.
Dit begint met jagen. De gerbil wordt verjaagd en moet dus uit hun territorium.
Maar, een gerbil in een kooi kan niet vluchten. Door deze ‘weigering’ ontstaan er gevechten en deze lijden heel vaak tot de dood.
Zo is de natuur en wij als mens zijn de enigste die schuld aan deze ruzie’s en dode gerbils hebben.
Als je namelijk de gerbils per 2 houdt zal de kans op gevechten zeer veel maal kleiner zijn, haast nihil te noemen.
Waarom dan toch risico nemen?

Maar ze slapen zo lief samen….

Een gerbil groep gaat de eerste maanden en zelfs de eerste 1 a 1,5 jaar vaak prima. Niets aan de hand. Ze slapen, eten en spelen samen.
Er is geen territoriaal gedrag en geen vechtpartijen.
Voor veel mensen een reden om te denken dat de vechterijen in groepen een beetje overdreven is… er is immers niets aan de hand?
Schijn bedriegt. Op een dag of een ochtend kom je thuis/beneden en tref je een bloedbad aan. Je eens ooit zo leuke gerbil groepje is gaan vechten en het leed is niet te overzien. Zwaar gewonde of helaas zelfs ook vaak dode gerbils.
Vaak gebeurd het dat het ineens om kan slaan, binnen het uur. Sommige mensen zeggen dat als je de groep door en door kent, en je er met de neus bovenop zit, dat je deze spanningen ziet ontstaan zodat je tijdig kunt ingrijpen.
In de periode dat mijn vroegere groepje is gaan vechten had ik het niet zo druk. Ik werkte fulltime vanachter mijn bureau, het groepje gerbils stond er naast. Gezellig!
Ik had nog niet zo’n druk gezinsleven (lees: geen kind) en zat er lekker met mijn neus bovenop, de hele dag.
En toch werd ik volkomen verrast.
Hoe moet een gemiddeld gezin, met werk buitenshuis, en één of meerdere kinderen dan de spanningen zien aankomen?

Een ander heeft ‘geluk’ en ziet duidelijk vooraf gejaag en dat een gerbil verstoten wordt. Deze kan dus nog op tijd ingrijpen.

Familiebanden

Gerbils kennen geen familie banden. Broertjes samen, ook als ze uit één nest komen zullen zich geen broertjes voelen. Een moeder zal zich niet moeder voelen over haar 2 dochters. Kortom gerbil groepjes in familie verband houden zal niets uitmaken voor het verloop.

Neem je het risico of niet?
Hoe je het ook went of keert, als je kiest voor een groepje kies je voor het risico. Voor ons een hele goede reden om gerbils gewoon per 2 te houden. Ook hartstikke leuk!