Alle ziektes op een rij
Abcessen:
Abcessen zijn opeenhopingen van etter in weefselholtes. Het abces is een ontsteking met alle kenmerken van een ontsteking: rood, warm, zwelling en pijn. Abcessen kunnen in alle lichaamsdelen voorkomen. Vaak ontstaan ze door gevolg van een verwonding of door aantasting van mijten.
Therapie: Het hoofddoel is de abces tot rijping en doorbreking te brengen. Dit kan op natuurlijke manier worden bevorderd door een kompres met paardenstaart, lijnzaad of handwarme gepureerde schillen van gekookte aardappels.
Als een abces eindelijk open is kan de wond er lelijk uit zien, zeker als alle pus eruit is. Vaak zal er een litteken over blijven.
Als je niet zeker weet of iets een abces is of bij een erg groot abces moet je altijd de dierenarts waarschuwen. Deze kan ook het abces leegzuigen.
Blindvlies en hoornvlies ontstekingen:
Je hebt twee verschillende blind en hoornvlies ontstekingen: acuut en chronisch. Acuut blijkt uit het rood worden en zwellen van de blindvliezen met het verliezen van veel oogvocht (tranen)
Een oorzaak hiervan kan bacteriën zijn, maar ook vuil en stofdeeltjes.
Het beste is het oog te blijven uitspoelen. Je hebt hier verschillende natuurlijke middeltjes voor op de markt zoals Euphrasia.
Maak de ogen wel altijd schoon met een steriel gaasje, anders kan je nog meer vuil in de ontsteking brengen!
Als het dier niet binnen 24 uur gestopt is met tranen of er andere complicaties optreden moet je echt naar de dierenarts gaan!
Als een blindvlies ontsteking niet tijdig wordt ontdekt of er wordt laks mee omgegaan kan dit over gaan tot chronische blindvlies & hoornvlies ontsteking. Er ontstaan dan dikkige witgeel tot groene afscheidingen bij de ooghoeken. Als hier ook geen aandacht aan besteed wordt kan de ontsteking door gaan naar de oogbol. Dit is te herkennen aan een of meerde witte vlekken op het hoornvlies. Hierbij moet je echt naar de dierenarts.
Gebitsafwijkingen:
Afgebroken tanden of te lange tanden komen regelmatig voor bij gerbils. Vaak omdat ze te weinig te knagen hebben (ze hebben niet alleen karton nodig, maar ook hout/takken) of door verkeerde voeding.
Als ze te lang zijn waardoor het dier niet of slecht kan eten moet de dierenarts de tanden korter knippen. Dit is tamelijk snel gebeurd maar het moet wel gebeuren door iemand die hier verstand van heeft!
Gewrichtsontstekingen:
Ontstekingen van gewrichten komen vaak door verwondingen, vallen of stoten. Bij kleine knaagdieren zoals gerbils zie je ook vaak gezwollen staart.
Therapie: is het gewricht rood, warm en pijnlijk kan je de pijn uitwendig een beetje verzachten door een kompress van traumeel of zeelzalf. Ook een kompres van wijnazijn kan goed helpen. Als een dier echt pijn heeft aan de gewrichtontstekingen is dat te merken doordat hij er op gaat liggen.
In sommige gevallen is het beter dan een dierenarts te waarschuwen.
Granuloom:
Granuloom is een gezwelachtige vorming van nieuw weefsel dat begint bij de voetzool. Het kan ontstaan door houtdeeltjes in het strooisel die door graven, roffelen en woelen in de huid van de voetzolen worden getrapt. Granuloom kan zich over de hele voetzool verspreiden en is zeker geen pretje. De ziekte kán voorkomen worden door geschikt strooisel te gebruiken dat niet in de voetzool kan blijven vastzitten.
Ga zo snel mogelijk naar de dierenarts.
Huidziekten:
Er zijn verschillende huidziekten die te herkennen zijn door haaruitval, kale plekken, eczeem, vorming van korstjes en blaasjes e.d. Er zijn vele in en uitwendige oorzaken voor deze symptomen die alleen een dierenarts met zekerheid kan vaststellen.
Oorzaken waaraan je kunt denken zijn: parasieten, beschadigde organen, wormen en schimmelziekten. Om de huidziekten echt te kunnen vaststellen moet je naar de dierenarts gaan.
Haaruitval:
In het voorjaar is haaruitval eigenlijk heel normaal ook bij het wisselen van de vacht bij jonge dieren. Buiten dit jaargetijden kan het wijzen op een probleem met de stofwisseling. Probeer de stofwisseling wat te prikkelen. Er zijn hier natuurmiddelen voor zoals Sulfur.
Eczeem:
Eczeem kan vele oorzaken hebben die alleen de dierenarts kan achterhalen!
Als je gerbil zeer goed doorvoed is laat hem dan een dag vasten en sluit daar op aan met een dieet van haver, wortel, bladgroente en kleine dagrantsoenen. Zodat er een innerlijke reinigingskuur ontstaat. Jeuk moet je behandelen met middelen zoals Calendulazalf of Hertshooiolie om het tot bloedens toe openkrabben te voorkomen.
Infectieziekten:
Infectieziekten komen veel meer bij kleine huisdieren als bij grote huisdieren voor. Dieren met infectieziekten horen thuis bij de dierenarts!
Colibacillose:
Dit komt hoofdzakelijk bij pasgeboren dieren en dieren die net gestopt zijn met zogen.
Om de ziekten te verkomen moet vooral voor hygiëne en gevarieerd goed voedsel gezorgd worden. Abrupte verandering van voer MOET vermeden worden. Hierdoor kan de ziekte namelijk ook ontstaan!
Door de waterige diaree doet colibacillose eerst denken aan een darmziekte. Er kan koorts, winderigheid en vermeerdering een paar uur na het ontdekken van een mogelijke darmziekte of iets wat daar op lijkt zonder toezicht van de dierenarts blijven.
Let op: gerbils die te jong bij de moeder weg gaan en amper zelf eten hebben een grotere kans op deze ziekte die helaas vaak gezien word als NATTE STAART. Dit is het dus niet en heeft een hele andere oorzaak en behandeling.
Ectromelie:
Ectromelie begint met een zwelling in de achterpoten, hierna worden de andere poten en de staart aangetast tot de hele gerbil gezwollen is.
Uiteindelijk zal de gerbil sterven, het beste is om de gerbil zo snel mogelijk in te laten slapen aangezien het een hele pijnlijke en langzame dood is.
Morbus Tyzzer:
Dit is een veel voorkomende ziekten bij vooral jonge knaagdieren. Het is een bacterie-infectie. Ze worden geïnfecteerd door het eten van kleine deeltjes van de bacterie, die door het voer of strooisel kan zitten. Deze kunnen zeker een jaar overleven in voer en strooisel! Bijzonder vatbaar zijn pasgeborene en vrouwtjes na de bevalling. Het acute verloop bij oudere dieren lijkt op een maagdarmziekte die zich uit in diaree, ruwe en ruige vacht, traagheid , gebrek aan eetlust en apathie. Deze dieren zijn meestal tussen 48 – 72 uur dood! Bij jonge dieren komt de dood veel meer plotseling zonder uitingen.
De chronische vorm uit zich in ruige vacht en gewichtsverlies en kán tot de dood leiden.
Het sterfte cijfer van morbus Tyzzer is bijna 100%.
Natte staart ziekten:
Deze word ook door een bacterie veroorzaakt bij JONGE dieren. Vooral getroffen worden nestjongen van 10 tot 30 dagen oud. Het verloop is meestal, apathie, diaree, gebrek aan eetlust, te lage temperatuur. De aangetaste jonge dieren rollen zich op of zitten als een oud vrouwtje in elkaar. De staart en anus zijn kleverig en nat. Het sterftecijfer is 70 %!
Muizetyfus:
De naam doet vermoede dat dit speciaal voor muizen is, maar alle dieren en ook de mens kunnen hiermee geïnfecteerd raken. De besmetting vind plaats door het eten van geïnfecteerde ontlasting, in het voer of strooisel. Bij gerbils heb je 2 verschillende verlopen: acuut en zonder verloop. Acuut komt bijna alleen voor bij jongen die nog gezoogd worden. Lichte gevallen hebben de symptomen: afkeer van eten, afwisselend verstopping/ diaree, apathie en ruige vacht. Zwaardere gevallen sterven meestal spoedig.
Gerbils die muizetyfus hebben zullen gewicht verliezen, dichtgeplakte oogjes, uitgebreide oedemen, traagheid, gekromde rug, zwakte en verlamming van de achterpoten. 70% van de dieren sterft aan deze ziekte.
Als je vermoed dat je gerbil muizetyfus heeft moet je direct naar de dierenarts. Hoe eerder de behandeling hoe groter de kans op overleven.
Speekselziekte:
Dit is een virus dat zonder symptomen verloopt. Er kunnen verlammingen ontstaan en blindvliesontsteking.
Streptokokken en stafylokokken:
Deze soort infecties komen voor wanneer er wonden of beschadigingen aan de huid zijn. Streptokokken en stafylokkokken komen gewoon op de huid en vacht voor. Het probleem ontstaat wanneer ze het lichaam binnendringen.
Om te voorkomen dat deze infectie kans ontstaat moet je alle mogelijke verwondingen zien te voorkomen (geen scherpe objecten in de kooi) maar ook abrupte verandering van voeding en stress moet vermeden worden. Bij gerbils (anders als bij andere kleine knaagdieren) openbaart de infectie zich door huidklachten als haaruitval, rood worden van de huid en korstige ontstekingen die meestal op de neusrug ontstaan en door het voortdurend poetsen word overgebracht naar andere delen van het lichaam. Daarnaast kunnen ze last krijgen van bindvliesontstekingen, etterige tepelontstekingen en aandoeningen van de ademhaling met niezen mogelijk.
Trichofytide:
Een schimmelziekte die bij hamster én gerbils voorkomt én overgebracht kan worden op mensen. De dieren worden meestal geïnfecteerd door verkeerd strooisel zoals TURF dat bijna altijd schimmelsporen bevat. Onhygiënische verblijven , vochtig strooisel, hoge temperaturen verhogen de vatbaarheid! Er ontstaan grote ronde tot ovale haarden met haaruitval, de plekken hebben lichtgolvende rand en zijn in het midden bobbelig. Er kunnen schilfers en korsten ontstaan op de neusrug en de oren. Ook in de omgeving van de ogen kunnen oedemen ontstaat.
Longontsteking:
Wordt veroorzaakt door bacteriën en in zeldzame gevallen ook door virussen maar ook door een te hoge luchtvochtigheid (waar terrariums met slechte luchtdoor stroom last van hebben!) Verkoudheden en zwakkere dieren (zoals jonge gerbils) hebben een vergrote kans om longontsteking te krijgen.
De eerste symptomen is een ruige vacht, afkeer van eten, onrustig, niet willen bewegen en een hurkende houding met soms diaree.
Vervolgens dichtgeplakte ogen, slijmerige neusafscheiding (dus snot), bloed in de ontlasting en oedemen op de kop. Door het snot kan een fluitend, tikkend tot reutelend geluid ontstaan. Als er niets aan gedaan word kan het dier ook ademnood krijgen. Een verwaarloosde longontsteking kan voor tumoren op de longen zorgen!
Kannibalisme:
Het opeten van jonge gerbils, dat soms gebeurd is dééls een gevolg van deficiëntieziekten , dus dat de ouders een gebrek ergens aan hebben zoals dierlijke eiwitten. Als het een paar dagen na de geboorte gebeurd kan dit wijze op een stagnerende melkproductie, doordat de jongen deze onvoldoende kunnen stimuleren of het vrouwtje te oud is. Ook gebeurd het bij gerbils wel eens wanneer meerdere vrouwen bij elkaar gehouden worden dat er jongen worden opgegeten. Tevens als de bak te klein is of de groep te groot worden nieuw geborene op gegeten.
Maag en darmziekten:
Maag en darmziekten zijn voor een leek niet makkelijk uit elkaar te houden. Dat er sprake is van een maag/darmziekte is meestal niet moeilijk te constateren doordat er spijsverteringsproblemen ontstaan (diaree of verstopping)
Oorzaken zijn meestal een gebrek aan beweging, eenzijdig voedsel, bedorven voer, met insectenmiddelen behandeld groenvoer.
Verstoppingen komen vaak voor bij dieren tussen de 10 en 15 dagen oud wanneer ze beginnen met het knabbelen aan vastvoer, wel bij de moeder drinken maar nog geen water drinken. Als algemene therapie is beweging goed. Je neemt de gerbil uit de kooi en zorgt dat het begint rond te lopen. Vaak is gebrek aan beweging de enige oorzaak! Het uit het nest lopen van kleintjes is dus ook NOODZAKELIJK.
Let op: spijsverteringsproblemen zijn de meest voorkomende symptomen bij wormen en infectieziekten. Jonge en zwakke dieren moeten direct naar de dierenarts gebracht worden om de kans op overleving wat groter te maken in geval van diaree.
Oorziekten:
Door te veel zichzelf schoon te maken kan de gerbil met zijn nagels zijn oren kapot maken. Hierdoor kunnen zwerende oren ontstaan. Op zich kan dit niet zo heel veel kwaad. Maar de gerbil maakt het niet zomaar opeens te veel schoon. Een oorzaak kan mijten zijn, die weer makkelijk te behandelen zijn. Soms hebben gerbils te veel haar bij de oren. Ook dit kan geen kwaad zolang het haar het oor niet blokkeert, zo wel moet je het weg knippen.
Binnenoor problemen:
Ook oor problemen komen vaker bij oudere gerbils voor dan bij jonge dieren. Een gerbil met een oorprobleem herken je doordat de gerbil zijn hoofd steeds schuin houd, vaak verliest hij zijn evenwicht en begint in cirkels te lopen. De oorzaak van een oorprobleem kan zijn door een cyste in het oor. Deze cysten zijn niet behandelbaar. Maar de chronische conditie veroorzaakt door deze cyste kan wel behandeld worden. Waarschijnlijk wordt deze chronische conditie veroorzaakt door ene infectie als gevolg van de cyste. Het best kan dit behandeld worden met antibiotica, door de dierenarts uitgeschreven. Maar doordat de cyste niet behandeld kan worden kan en zal de infectie terug komen. Als de infectie niet behandeld wordt zal de gerbil niet meer voor zichzelf kunnen zorgen. Uiteindelijk zal hij omvallen en overlijden.
Let op! Oorproblemen kunnen uitmonden in gruwelijke ontstekingen tot zelfs hersenvliesontsteking! Waarschuw de dierenarts als de gerbils in cirkels loopt of duidelijk last van zijn/haar oor heeft.
Parasieten:
Dunne vacht, kale plekken en vele andere symptomen duiden op parasieten zelfs als deze niet duidelijk zichtbaar zijn! Voorbeelden van parasieten zijn: vlooien, luizen, mijten, teken en ander ongedierte. Een gezond dier wordt maar zelden door parasieten geplaagd. Parasieten kunnen niet tegen de zuurgraad van de huid, dus om parasieten te voorkomen moet je de zuurgraad van de huid bewaken. Dit betekend dus dat je hem niet moet wassen met zeep.
Teken:
Teken moeten met een tekentang worden verwijderd.
Teken vlooien en mijten kunnen verschillende soorten schurft over brengen. Een goed middel tegen schurft is Anti schurft.
Schimmelziekten:
Alleen een dierenarts kan door een kweek erachter komen welke schimmel het is en jouw dier genezen! Schimmels kunnen overgebracht worden op mensen!
Tepelontstekingen:
Dit kan optreden na het werpen van een nestje maar ook door het stoten of een infectie. De tepel is rood (maar dat is hij bij zogen altijd wel), pijnlijk en gezwollen. De dieren zijn vaak apathisch. Je kan het dier wat kamille thee lauw geven (voor inwendig en dat ze geen vocht verliest) voor uitwendig helpt het invetten met olijfolie, zonnebloemolie en alcohol (dat laatste kan pijnlijk zijn)
Als het niet helpt ga dan naar een dierenarts.
Tumoren:
Uitwendige tumoren
Tumors komen gelukkig niet veel voor. Maar oudere gerbils van het mannelijke geslacht zijn er gevoeliger voor. Het begin als een harde knobbel aan de buitenkant van het lichaam. Als de tumor groeit begint de gerbil zich eraan te irriteren en kan er aan gaan knagen. Als de tumor groot genoeg is kan deze worden verwijderd door een dierenarts. De wond die overblijft word dan gehecht. Narcose voor kleine dieren zoals gerbils is zeker niet zonder gevaar. Wanneer je besluit de gerbil te laten helpen moet je er rekening mee houden dat hij ook niet ook de narcose kan komen. De dierenarts zal je ook wijzen op deze nare mogelijkheid.
Inwendige tumoren:
Het is erg lastig om inwendige tumoren te verwijderen. Meestal is inslapen de beste optie wanneer het niet meer gaat.
Verkoudheid:
Dit komt vaak en snel voor als ze worden bloot gesteld aan vocht of kou. Er zijn verschillende natuurmiddelen te verkrijgen voor verkoudheid. Symptomen zijn: niezen, lichte neusafscheiding. Als de verkoudheid verslechterd of niet verbeterd ga dan naar een dierenarts.
Zonnesteek:
Je mag gerbils nooit in de volle zon zetten! Als dit toch gebeurd en je dier heeft te lang in sterke zon gestaan (ook achter het glas) kan het een zonnesteek oplopen. De dieren liggen dan meestal plat op hun buik, met uitgestrekte ledenmate, ademen hijgend en hebben een zwakke versnelde pols (hartslag). De tekenen komen vaak pas uren nadat het dier in de zon heeft gelegen naar voren!
De dieren vallen om, raken bewusteloos, hebben starre ogen en soms ademnood. Zet je gerbil direct in een koele donkere en rustige ruimte! Hierdoor zal hij vaak opknappen. Toch is het zeer verstandig de dierenarts te bellen.